Na het wijncentrum van NZ is Nelson eveneens de gateway tot het Abel Tasman National Park. Dit nationale park herbergt de mooiste stranden van Nieuw-Zeeland en is uitermate geschikt om al wandelend/kayakend te verkennen. Wij kozen voor de combinatie van de 2: met de water-taxi vertrokken we vanuit Kaiteriteri richting Awaroa, waar we van de boot gedropt werden in ware 'Landing in Normandie'-stijl. Al wadend door de branding maakten we onze weg naar het beginpunt van onze 2-daagse survivaltocht terug naar Kaiteriteri.
De eerste dag stond een wandeling van 4 uur op het menu langs de verschillende baaien en door het regenwoud langs de kust. By the way, de passages langs de baaien en lagunes zijn er volledig afhankelijk van het tij; bij hoogtij moeten enorme omwegen gelopen worden, dus mochten we niet te lang treuzelen tenzji we lekker nigesloten wilden worden. Vlakbij de eindbestemming Bark Bay hadden we natuurlijk prijs: we kiezen tussen het 'High Tide Path' en het 'Low Tide Path'. Op het eerste gezicht leek het ons redelijk eb te zijn dus kozen we voor de 2e optie. Toen we het pad afdaalden tot op het strand hadden we het uiteraard aan onze rekker: het was meer dan behoorlijk vloed! Via de rotsen aan de zijkant konden we wel droog -op steven na, die onder weg zijn zonnebril achterna moest duiken- het strand bereiken, maar dan moesten we nog een riviertje van zo'n 10 meter breed over. Steven was toch al nat dus hij ging voor, met het water tot aan de knieen lekker door het stroompje wadend tot hij plots tot aan de borst int water stond! In echt rambo stijl, met rugzak, schoenen en camera's boven het hoofd, bereikten we onze eindbestemming en kampplaats 'Bark Bay'. Toen we toekwamen waren we helemaal alleen en hadden we dit paradijselijk strand voor ons alleen!
Na wat zonnen en zwemmen hebben we de tent opgezet, een vuurtje gemaakt en a la Expeditie Robinson een heerlijk maaltje gekookt. Na het eten nog wat gesocialised met 2 Noorderburen, nog es de onovertrefbare sterrenhemel gadegeslagen en dan onder de wol...
Alsof dit nog niet genoeg was, stelden we de wekker in om 6u om de zonsopgang mee te maken. Als echte wildboys hebben we met onze eigen ogen de zon zien opstijgen uit de zee... Onvergetelijk!!!
Op dag 2 gingen we kayakken terug naar het beginpunt Kaiteriteri, gids van dienst was Andy McFuckup (zo genoemd door zen collega's om de vrij duidelijke reden :-) Wederom een prachtige dag langs de baaien, maar dan van op zee. Effe goeiedag zeggen aan enkele zeehonden en lunch op een verlaten strandje... Kortom, er weer volledig over...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten