Sailing the Whitsundays...

Onze voorlaatste avond op magnetic island hebben we weer op een gepaste wijze afgesloten. Op het programma stond een spelletje bowlen, weliswaar met een kokosnoot. De sfeer zat er al snel in en het doel was om bij de eerste 5 te komen. Daarna werd het moneytime. Onder onze pseudoniemen Ronnie King (Tom), Bernard Clochard (Bert) en Peter Reetveter (Steven) trachtten we zoveel mogelijk kegels omver te smijten. Ronnie en Will slaagden er in om bij de beste 5 te komen en mochten dan ook voor de jugs of beer spelen. En jawel, door de vele missers slaagde Ronnie er in om de 20 dollar bartap te winnen. Deze werd dan ook schoon opgesoupeerd onder de vorm van 2 jugs. Een ideale afsluiter van de avond!

De volgende dag werd ingezet met een zwempje en wat zonnen om dan in de namiddag de plaatselijke zoo de bezoeken. We konden er een kleine killerkrokodil (zout water) vasthouden, net als de blauwtonghagedis. Verder zagen we de grote zoetwaterkrokodielen, hielden we een python vast en zagen we koala's en walibi's. Kers op de taart was de knuffel met de koala's. Volledig in de trend van de vorige avonden, deden we opnieuw mee met de plaatselijke animatie. Deze keer was het 'name the tune', het raden van de titel en uitvoerder van videoclips op basis van de eerste 10 seconden. Te veel plaatselijke groepen zorgden ervoor dat we deze keer niet meededen voor de prijzen. Helaas pindakaas!

Na Magnetic Island trokken we met de Greyhound bus verder zuidelijk richting Airlie Beach. Na 5 uur op de bus kwamen we aan het busstation en wie stond er daar te blinken? Den Chad gedomme! (Den Chad deed samen met ons de Milford Track in Nieuw Zeeland). Hij kwam een vriend van hem opwachten die ook op onze bus zat en kon -net als wij- zen ogen niet geloven toen we mekaar zagen. Wat is de wereld toch klein... Later op de avond nog lekker pintjes gedronken samen met hen en Jen en Chris, 2 canadezen die we op de bus leerden kennen.

Alle backpackers komen naar Airlie Beach om 1 en dezelfde reden: om te gaan zeilen in de Whitsunday Islands, een eilandengroep met de mooiste en witste stranden van de wereld... Dat konden wij uiteraard niet aan onze neus laten voorbij gaan! Onze boot was de Avatar, een trimaran van 18 meter lang om U tegen te zeggen. Zaterdagmorgen om 9u werden we verwacht om de 3 daaropvolgende dagen de Whitsundays te gaan verkennen. Na een korte introductie van de schipper en de kennismaking met de mede opvarenden (25 in totaal) staken we gezwind van wal. Na een half uurtje waren we uit de baai en kon het echte werk beginnen, met 10 man/vrouw trokken we het hoofdzeil op en wijle weg...

Na goed 3 uur varen kwamen aan op het strand der stranden: 'Whitehaven Beach'. Nog nooit hebben wij zo'n prachtig strand gezien met zand zo wit en zo fijn en het helderste water dat je maar kan inbeelden! We spendeerden de middag al zonnend en genietend tot het tijd was om terug aan boord te gaan voor het avondmaal. Na het diner speelden we nog wat spelletjes en kropen we in onze hut voor een welverdiende nachtrust.

De volgende morgen begonnen we de dag met een heerlijke duik en na een stevig ontbijt lichtten we het anker en voeren we naar Tongue bay. Daar stond een kleine wandeling op het programma naar de top van een heuvel. Dit leverde prachtige uitzichten op van de omliggende baaien. Het was weer genieten.

Ondanks de matige wind trokken we de zeilen weer op om richting Hook Island te zeilen om te gaan snorkelen. De Whitsundays maken deel uit van het Great Barrier Reef dus we konden ons verwachten aan prachtige onderwaterspektakels. We zagen schitterende koralen en alle soorten visjes van 10 cm tot 1 meter! We hadden een onderwatercameraatje gekocht en kunnen nu natuurlijk niet wachten om de ontwikkelde foto's te zien! Na het snorkelen gaven we met de boys nog wa show door om ter spektaculairst van de boot te jumpen.

Uiteraard kon een fenomenale zonsondergang niet ontbreken om het plaatje volledig te maken! Eenmaal de zon onder was kwamen de sterren boven. De ene vallende ster na de andere schoot door de hemel en met zen allen lagen met open mond naar boven te staren...Op de koop toe zagen we nog een maansondergang ook. Bizar maar wel mooi om zien!

Dag 3 begon terug met een ochtendduikje en een lekker ontbijtje. Daarna zetten we koers naar een ander eilandje om nog wat te snorkelen en te zonnen. De omgeving was weer idyllisch want het leek echt gewoon een strand midden in zee, want het eilandje was maar een scheet groot. Het werd snel hoogtij en tegen de middag werd besloten om koers te zetten richting Airlie. Tegen 16u kwamen we terug aan in de haven en de crew had nog een leuke verrassing in petto: ze hadden een tafel gereserveerd in een plaatselijke kroeg waar we enkele kannen bier gingen krijgen!

Alle andere zeilers waren ook aanwezig, maar de Avatarbende heeft weer de show gestolen en was veruit de meest luidruchtige en meest amusante tafel. Er werd gedanst, geposeerd voor foto's en vooral verschrikkelijk onnozel gedaan. Bert en Tom hadden zich een pilotenbril aangeschaft en die waren dan ook meteen in trek bij iedereen. Johny Noxville was deze avond dan ook voortdurend aanwezig en de avond werd dan ook in Jackass-stijl verdergezet. Verschillende bars werden onveilig gemaakt en het was dan ook een avondje om in te kaderen!

Magnetic Island

Amai amai amai wat is het hier prachtig...

In Townsville hebben we de ferry genomen naar Magnetic Island, een klein eilandje 8 km van de kust. Dit paradijselijk eiland kreeg de naam Magnetic omdat Captain Cook zijn kompas begon te flippen toen hij in den tijd hier passeerde. We logeren hier in het Bungalow Bay Koala Resort, we hebben ons eigen hutje in den hof en we vullen de dagen met heerlijk zonnen aan het tropische zwembad of op het strand. Gisterenavond was er een filmquiz waar we samen met Will (Canadees) en Narrelle (Australische) aan meegedaan hebben. Tom, Will en Narrelle waren tweede geeindigd en Steven en Bert derde. Prijs: een karaf bier en een ijsje!

Vandaag zijn we dan meegeweest met onze nieuwe vrienden in hun dikke vette Toyota Land Cruiser Jeep voor een toertje rond het eiland. We hebben de meest afgelegen strandjes bezocht, en Will zocht de kleinste baantjes op met zen Jeep. Ook een ritje OP het strand kon natuurlijk niet ontbreken. Twas echt zalig! Vanavond doen we mee aan Coconut Bowls, een soort bowling maar ipv met ballen met kokosnoten, dat belooft!

Morgen staat koala knuffelen op het program...

Townsville

Vandaag zijn we toegekomen in Townsville, na Brisbane de 2e grootste stad van de staat Queensland. Normaalgezien gingen we nog een dagje langer in Cairns blijven om te gaan snorkelen in het Great Barrier Reef, maar er was te veel wind en dus konden we het niet doen. We hebben wel onze 3 daagse zeiltrip in de Whitsunday Islands geboekt en daar zal er genoeg snorkelen aan de pas komen. Townsville is een leuke stad, met een prachtige promenade langs de zee en het is hier trouwens prachtig weer (30 graden)!

Nu zijn we net terug van Tim's Surf 'n Turf waar we een overheerlijke Australische steak van 1 kilo gegeten hebben. Weliswaar wel met zen 3en...

Morgen gaan we naar Magnetic Island om de koala's te zien.

Australisch gsm nummer

Vanaf nu kan je ons bereiken op: +61 42 039 70 43

Laat maar komen die berichtjes!

Australia!

How's it goin' mate? Great gelijk of da we zeggen!

We zijn ondertussen in Cairns geraakt, weliswaar met enige hindernissen, maar we zijn eindelijk in Australie.
Vrijdagnacht hebben we de nacht in de luchthaven van Christchurch doorgebracht, waar we toch een beetje hebben kunnen slapen. Om 5u ging de wekker en checkten we netjes in. Nog vlotter zaten we op vlcuht DJ71 richting Sydney! We vlogen met de Australische afdeling van Virgin en het was zwaar de moeite: vergeleken met de stewardessen van Nieuw Zeeland, waren de 4 dames van Virgin godinnen. 3 Blondines en 1 brunette om U tegen te zeggen! Haha dachten wij, alst allemaal zo is in Australie, dan zitten we hier goed :-D
Na 3 uur vliegen waren we in Sydney, en hadden we welgeteld anderhalf uur om op onze vlieger richting Cairns te geraken. Anderhalf uur is normaal ruim voldoende om een transfer te maken, maar dit was zonder de paranoia Aussies gerekend. Eerst mochten we (veel te lang naar onze goesting) aanschuiven om onze verblijfsvergunning gecheckt te krijgen, hierna vlug de bagage nemen en naar de customs waar een wederom een ellendig lange rij stond. Met beetje voorsteken werden onze rugzakken gecontroleerd en jawel, we hadden prijs: aan de schoenen van Bert en Steven hingen er precies nog wat schapekeutels en die mochten het land niet binnen. De vrouw van de douane vervulde haar plicht en ging ze wassen. Terug weer tijd verloren... Dan naar de transferbalie om onze zakken in te checken voor Cairns. Dit ging vlotjes en dan de bus op naar de Domestic Terminal en net op tijd onze vlucht gehaald.
3 Uur later en na een vlotte vlucht, mede dankzij stewardess Paula, die het natuurlijk weer had voor de 3 kastaars, kwamen we aan in het tropische Cairns. Snikheet, poepheet en bloedheet is het hier trouwens!
Wij mooi wachten op de bagage, maar die kwam maar niet.... Helaas we hadden het aan onze rekker, onze rugzakken waren niet mee, maar kwamen achter met de volgende vlucht (3 uur later). Dan maar al doorgegaan naar de jeugdherberg en beetje rondgekuierd om tegen 18u eindelijk onze welverdiende douche te nemen. Natuurlijk maakten we eerst een lekker zwempje in de plaatselijke lagoon die net tegenover de herberg ligt en nu gaan we rugby kijken om daarna een stapje te zetten in het bruisende nachtleven...

Oplossing fotopuzzel

Hier is de oplossing van onze fotopuzzel: steven staat precies in het midden van de foto: als je de schuine rand van het groene parasolleke volgt dan zie je steven staan in bruin t-shirt en zonnebril! Helaas had niemand het goed, dus geen verrassingspakketten...

Last New Zealand post

This very last New Zealand post is completely dedicated to all of our international friends we met during our 2 months here! So especially for Trish and Jeff, Mary and Tony, Steffi, Katy and Jenny, Sarah, Seb and Caroline, Chad, Rob, Charles-Eric and Justine, this post is in English!

The last 3 days we've spent here in Christchurch not doing anything special actually. The weather has been very good and almost everyday we had our coffee, cappucino our mochaccino on Cathedral Square. Every time we were there, there was this same guitar player playing. He started to recognize us and played all the songs we liked the most! Our favorite at the moment is 'Wish you well' by Bernard Fanning, if you don't know the song, check it out! We also had a litte walk in the Botanic Gardens were we helped out the gardeners.

We still haven't been able to sell our car yet, but we made a poster and put it in all the hostels here in Chch: As usual, dinner has been a highlight of the day, and for our last New Zealand dinner we made a delicious lasagna (yes, we made it ourselves!). It tasted absolutely wonderful together with a nice New Zealand red wine (or Danish lager)...

Tomorrow morning at 7 we have our flight to Cairns, were the last weather forecast predicted 32 degrees! Let's hope their forecasts are more accurate then the New Zealand ones!

So this was it, the last post on New Zealand soil. Thank you guys and girls for all the great moments we had here! Keep in touch!

Kaikoura

Aangezien we de auto nog steeds ter onzer beschikking hebben, hebben we besloten nog een road tripje te doen naar Kaikoura. Hier draait alles rond walvissen, en mits wij toeristen zijn net als alle andere, wilden wij toch graag ene zien. We hadden geboekt voor de tocht van 15u30, maar toen we er toekwamen bleek die, en al de rest van de boottochten afgelast te zijn. De officiele verklaring was dat er te veel wind op zee stond en deze veel te wild was. Wij denken dat ze hun boot gewoon niet op tijd proper hebben gekregen omdat de toeristen van de toer ervoor heel de boel ondergespogen hebben!

Wel een heel erg mooie zonsondergang gezien!

Christchurch

Na onze avonturen in Lake Tekapo hebben we ons verplaatst naar de meest Engelse stad van Nieuw-Zeeland: Christchurch. Om onze portemonnee een beetje toe te houden zijn we ingegaan op het aanbod van enkele locals. We bleven binnen de familie van Claire, het meisje dat we leren kennen hebben tijdens onze eerste dagen in Auckland. Ditmaal hebben we bij de tante en nonkel van haar kunnen logeren (ter herinnering, de vorige keer bij haar ouders in Palmerston North, waar we de gloeiwormpjes gezien hebben). Wederom heel gastvrije mensen en we kregen een soort van tuinhuisje om in te slapen. Dit was de kamer van een van de zonen, je kan het zo een beetje vergelijken met de Pfaffs. De drie dochters hadden ook hun eigen kotteke in den hof, maar deze keer waren het de drie zonen en in zo een huisje mochten we slapen. Na een lekker maaltijd voor hen gekookt te hebben (als dank voor hun gastvrijheid) zijn we vroeg onder de wol gekropen om de volgende dag volop te kunnen genieten van het schitterende weer hier. Het moet gezegd zijn mensen, het weer is optimaal! Gemiddelde temperatuur van 25 graden, geen wolkje aan de lucht, ideaal strandweer dus, waar we dan ook naartoe zijn gegaan.

Deze morgen hebben we onze auto trachten te verkopen. Helaas is dit geen succes geworden daar er nauwelijks kopers zijn komen opdagen. Inventief zoals we zijn hebben we gebeld naar de vorige eigenaar en hij is geinteresseerd om hem terug over te kopen. De auto moet juist nog in Auckland geraken, dus daarvoor moeten we nog een oplossing zien te vinden.

Deze namiddag hebben we dan de stad eens bezocht. Er zijn hier een aantal mooie gebouwen en we hebben, zoals een echte zomerse dag het belieft, een terrasje gedaan. Op de onderste foto staat Steven ergens, vinden jullie hem?! Gokken kan door te klikken op comments. De winnaar krijgt een nieuw-zeelands verrassingspakket en wordt persoonlijk verwittigd. Veel succes ermee!

Lake Tekapo

Hoi Bloggers en andere stoere mannen, en dag mooie meiden!

Voor de verandering zijn we nog eens naar een meertje gereden, ditmaal Lake Tekapo. Bij aankomst hebben we wat gezelschapsspellekes gesppeeld en terug lekker gekookt. Eigenlijk is het koken altijd een welverdiend hoogtepunt van de dag, maar dit ter zijde.

De volgende dag nog eens sportief gedaan en een kleine wandeling gemaakt naar de top van Mount John, genaamd naar de allombekende John Terra! We hadden weer fenomenale zichten over het meer en de Zuidelijke Alpen. Plots, uit het niets, opeens en geheel onverwacht kwam er een heel lief, klein hondje naar ons toegehuppeld, genaamd Sam (waarschijnlijk genaamd naar de nog meer allombekende Sam Gooris). Steven was weer zot van het beestje, bewijs levert deze foto.

Na de intensieve wandeling van 3 uur, kwamen we terug in onze hostel aan, waar we een lekkere maaltijd kookten. Nadien genoten we van de goddelijke zonsondergang, copyright van de pictures Tom en Steven. Indien u deze foto's wenst te gebruiken als bureaublad achtergrond, dan zal het u kluiten kosten...

De volgende dag zijn we vertrokken naar Christchurch en om deze avonturen te lezen, moet je eventjes naar boven scrollen.

Onverwachte wending: Mount Cook

Na Oamaru wilden we richting Lake Tekapo gaan. Deze hostel was echter op 1 bed na, volledig volgeboekt :s. Hierdoor moesten we onze plannen wijzigen en richting Mount Cook Village rijden. Het is niet dat we deze hoogste berg in Australazie niet wilden zien, maar de weersvoorspelling was dusdanig slecht dat we er toch niets aan gingen hebben. Met de moed der wanhoop toch maar vertrokken en zie, de weergoden waren ons weer goed gezind. Eenmaal aangekomen hadden we reeds een aantal prachtige uitzichten op de vallei en de bergen achter de kiezen. We besloten dan ook meteen een wandeling te maken naar onze 3de Nieuw-Zeelandse gletsjer (met zijn 29km de langste): de Tasman Glacier. Door zijn vlakke basis (dus lage ligging) en het opwarmende klimaat zijn alle rotsen naar het oppervlak gekomen. Hierdoor is hij eerder grijs dan wit/blauw. Niettemin zorgt het fenomenale panorama in combinatie met het voorliggende gletsjermeer voor prachtige foto's.

De volgende dag was het aan het miezeren en zijn we naar de Hookervalley getrokken. Een wandeling van zo'n 2u langs gletsjermeren en rivieren. Eindstation: het Hookermeer van de hookergletsjer.

East Coast

Na ons zwaar nachtje stappen, besloten we geen te lange rit af te leggen. Bestemming: Oamaru aan de oostkust. Veel spectaculairs is daar niet te zien maar de weg ernaartoe krijgt opnieuw de naam 'scenic', dus een paar tussenstops. Eerst en vooral Shag Point cfr Austin Powers (wanna shag now or shag later?). We stopten niet alleen voor de naam, maar ook voor de zeehonden en pinguins (in de verte). We zagen 1 zeehond van dichtbij, maar we vrezen dat hij reeds met zijn middagdutje bezig was want poseren zat er niet echt in.

Dan maar doorrijden naar onze volgende stopplaats: de Moeraki Boulders. Deze rotsen hebben een perfecte ronde vorm en lijken op het zandstrand gedropt door aliens (even groot mysterie als de graancirkels)?! Niettemin is het een zeer schone plaats om wat foto's te nemen. Ondanks onze korte nachtrust waren we in ne goeie bui :p!

's Avonds namen we onze intrek in de Red Kettle hostel in Oamaru, waar we iets vroeger dan normaal onder de wol kropen.