Jupse!



Na een weekje in de vergetelheid van Tasmanie vertoefd te hebben zijn we terug in de bewoonde wereld! Tasmanie is zowat de Limburg van Australiers: het ligt in een godvergeten hoekje (hier ist wel een eiland), ze praten hier met een veeeeeerschrikkelijk accent waar alle aussie mee lachen. Helaas is er geen gratis openbaar vervoer en internet en gsm masten kennen ze er ook niet zo goed. Daarentegen is het wel een prachtig stukje natuur. We hebben er een 6-tal dagen rond getourd in een huurauto, een megavette Toyota Camry (Dit is de meest verkopende auto in de USA en in Australie trouwens, maar niet te verkrijgen in europa)! We hadden bovendien opnieuw goeie compagnie: Neil uit Boston (USA) zat in dezelfde hostel en wou ongeveer hetzelfde bezoeken als ons, en zoals we altijd zeggen 'hoe meer zielen, hoe meer leute', nodigden wij hem graag uit om mee te reizen. We hebben de hele oostkust van Tassie gedaan, vertrekkende van Hobart en eindigend in the Bay of Fires. Eerste stop was Port Arthur op het Tasman Peninsula, een oude gevangenissite waar Engelse gedetineerden naartoe gebracht werden. In dat schiereiland waren er ook prachtige rotsformaties zoals Hell's Kitchen, Tasman Arch, Waterfall Bay en een hoop Blowholes.
4 opmerkingen:
De populatie van de tasmaanse duivels was blijkbaar even met 3 exemplaren uitgebreid :p
Een weekje rust, zeg wel. Ik kan 't geloven, zonder vrouwvolk is da natuurlijk rustig. Trouwens 't was lang geleden dat we nog eens foto's te zien kregen zonder die maskes. Deze foto's zijn ook prachtig.
Ik heb toch liever foto's met maskes...
Btw, you're always welcome to visit me in London for a game of poker!!! I'm all in!
And thanks for your christmas card!
Een reactie posten