woensdag, januari 31, 2007

Back in Belgium

Hoi vriendjes en vriendinnekes en al de rest !

Vandaag zijn we om klokslag 5u30 geland in Schiphol na ongeveer 23 uren vliegen, met een tussenstop weliswaar van drie uren in Singapore. In Amsterdam zijn onze ouders ons komen halen en we werden verwelkomd op een originele, toch heel vertrouwde manier: met pinnemutsen. Heel vlotjes terug naar Gent gereden, waar onze splitsing een feit werd. De reis van de drie musketiers zat er definitief op...

We hebben een fantastische tijd beleefd, heel veel meegemaakt en gezien. Hopelijk hebben jullie zich ook wat geamuseerd met het lezen van onze blogspot en hopelijk moeten we daardoor niet alles gaan uitleggen als we jullie terugzien :) Het was heel plezant om de comments te lezen, waarvoor dank !

Afsluiten doen we op de Australische manier:

Aussie aussie aussie oi oi oi
Aussie aussie aussie oi oi oi
Aussie oi Aussie oi
Aussie aussie aussie oi oi oi

CHEERS !!!!

zondag, januari 21, 2007

Berwick

Op de allereerste week van de trip hebben we op een boottrip een Australisch koppel Trish en Jeff leren kennen en toen al hadden ze ons uitgenodigd om es langs te gaan als we in Melbourne zijn. Woensdag was het dan zover, met ons drietjes op de trein richting Berwick. Het was en zeer blij weerzien met onze Australische mama en de kennismaking met haar 2 zonen Ryan (23) en Kirk (21) verliep ongelofelijk goed!

De volgende dag nam Trish ons mee naar Point Nepean, een landtong die de baai van Melbourne (Port Phillip Bay) afsluit van de zee. Het was een vree mooie wandeling tussen de ruines van bunkers van de 2 wereldoorlogen. Int werekeren dronken we nog een lekker pintje in het Portsea Hotel, een must do voor bezoekers van Melbourne.

Op donderdagavond trakteerde Jeff ons op een etentje in de plaatselijke kroeg. Na het diner zakten de boys dan af naar de club onder de kroeg voor een spelletje pool en een danspasje met de plaatselijke schonen. Mits het de volgende dag werkedag was voor Ryan en Kirk waren we toch op ene mooi uur thuis.

We moesten ons ook een beetje inhouden voor het avondje uit op zaterdag. Da was wederom een avondje uit om U tegen te zeggen!!! Eerst aperitiefje in het Belgian Beer Cafe (ze kennen daar ons al weer :-) en daarna naar O'reilly's...


woensdag, januari 17, 2007

Australian Open

Maandag ging de Australian Open van start met maar liefst 6 Belgen: Clijsters, Flipkens, Rochus (2x), Malisse en Vliegen. Helaas moest op de eerste dag maar 1 Belg in actie komen, namelijk Kirsten Flipkens. Met onze (voetbal)vlag, onze pinnemutsen en onze bijhorende t-shirts vertrokken we naar Court 8 om onze Belgische trots aan te moedigen. Helaas pindakaas, onze aanmoedigingen waren niet voldoende om Flipkens naar de volgende ronde te brengen (6-2, 6-2). De mannen van sporza echter hebben ons opgemerkt en een hele mooie foto getrokken (www.sporza.be. tennis, artikel over Flipkes, laatste foto).
Tijdens het supporteren hebben we enkele leuke Belgen ontmoet en na een babbeltje gedaan te hebben met Marc De Hous zijn we met z'n allen richting Belgisch Beer Cafe getrokken om daar Gentse stoverij te eten.


Omdat de eerste ronde op twee dagen wordt gespeeld, kwamen dinsdag alle andere Belgen in actie. Onze eerste match was die tussen Olivier Rochus en Chris Guccioni in de Vodafone Arena. Heel veel sfeer want onze tegenstander was een Australier. Met z'n vieren (want Kevin werd geweigerd omdat hij een ticket had om naar the Rod Laver Arena (waar Kim heeft gespeeld) te gaan en niet van Vodafone) hebben we staan kelen voor 10.000 man ! Jozefien van Lede (Lee gelijk ze zeggen) en drie kerstmannen met een gekke pinnemuts op. Na de eerste set wisten we direct hoe onze tegenstander was: waardeloos (althans voor mooi tennis te zien)!! Het enige wat hij kon was aces slaan, waardoor hij heel moeilijk te breken was, maar Olivier was technisch veel beter en elke rally werd beslecht in het nadeel van de Australier. Na vier sets stond het 2-2 en moest een vijfde beslissende set gespeeld worden. Na 4-5 moest Olivier serveren om in de set te blijven en het werd 0-40, drie matchpunten dus voor Guccioni. De spanning was te snijden en bij elk punt dat Olivier maakte, sprongen we recht en moedigden we onze kleine Belg aan. Door ons getier (en ook wel een beetje door zijn talent) won hij toch zijn opslag en was hij nog steeds in de running om de match te winnen! Na ongeveer vier uur spelen (en supporteren) werd het uiteindelijk 3-6; 7-5; 7-5; 6-7; 9-7 en wonnen we dus de match! Wij trots op onze landgenoot en 's avonds bedankte hij ons om zo heftig te supporteren. No worries mate ! :-)
Door de hitte werden alle namiddagmatchen uitgesteld tot de temperatuur daalde onder 35 graden (op een bepaald moment was het namelijk 39.7 graden !). Om 20u30 werd de wedstrijden terug hervat en we zijn naar Kristof Vliegen gaan kijken. Helaas verloor hij van de Duitser Kohlschreiber (5-7; 6-3; 6-2; 6-4), maar we hebben wel Olivier en Kirsten gespot tijdens die match. Eila ;-) Om 23u30 zijn we dan naar Xavier Malisse gaan kijken, maar helaas, ook hij overleefde de eerste ronde niet. Clement was te sterk en won met 6-3; 3-6; 7-5; 6-4.
In de namiddag speelde Clijsters tegen Bardina (6-0; 6-0), maar doordat we moesten bijbetalen om de wedstrijd te mogen zien, hebben we haar niet zien winnen. Dus na de eerste ronde amper twee Belgen over, maar Kim wint de Australian Open, dus we mogen niet klagen!!
Hete groeten uit Melbourne!




Melbourne deel 2






Hoi lieve toehoordertjes!

Het weekend hebben we dus doorgebracht bij enkele locals. Ditmaal kwam de vrouw van Roger, Laura, ons oppikken. Na een uurtje rijden kwamen we aan in Seaford, een rustig gelegen dorpje in de buitenwijken van Melbourne. Na een avondwandeling met de hond Dozer op het strand, hebben we, voor de verandering bij locals, een barbecue gehad. Roger is nog chef-kok geweest en we hebben het kunnen proeven. Het heeft ons alledrie gesmaakt en erna vroeg in ons bed want de volgende dag gingen we varen. Met een klein jacht de zee op en in een rustige baai werd 'den band' bovengehaald. Elk op zijn beurt mocht eens een gatmassage ondervinden en de Roger had er zijn plezier in om ons van 'den band' te smijten. Iedereen tevree dus ;-) 's Avonds wilden we onze traditie verder zetten en koken voor onze gastheer en -vrouw, maar de Roger had meer vertrouwen in zijn kookkunsten (en terecht!). Hij heeft ons mosseltjes in de roomsaus en witte wijn met frietjes gemaakt. Alledrie vonden we het overheerlijk en met verve was het de beste maaltijd op deze vier maanden trekken.
De volgende dag zijn we gaan shoppen met hen in Frakston en Mornington en 's avonds alweer vroeg in de veren want want want... de Australian Open startte de volgende dag !

donderdag, januari 11, 2007

Melbourne dag 1 en 2

Yeet,

Inderdaad, we zitten in Melbourne, de stad van Neighbours. Over dag 1 kunnen we vrij kort zijn. Den Roger (maat van ne collega van den Andre, zijnde de vader van onzen aap den berten) is ons komen oppikken aan de luchthaven en is tevens zo vriendelijk geweest ons heel Melbourne eens rond te rijden. Van een entree gesproken!!! Bovendien mogen we dit weekend bij hem gaan logeren en we zullen er een leuke tijd hebben. Begin al maar te likkebaarden voor het verslag van dit weekend!

Dag 2 dan maar? Wel da was vrij druk gevuld. Bert en Steven besloten voor een haircut te gaan. Wij dus met z'n allen naar de mall om hen een halve kilo lichter te maken. Het resultaat mocht er wezen. Daarna naar goede gewoonte wat gaan drentelen in 'tstad'. Wegens de hoge temperaturen besloten we snel om toch maar de gratis tram te nemen. Op deze manier zagen we een groot deel van Melbourne en belandden we ook in de buurt van Melbourne Park, waar de Australian Open wordt gespeeld. Het begon al wat te kietelen en dus zijn we maar eens een kijkje gaan nemen naar de kwalificaties. Helaas pindakaas, geen Belgen aan het werk. Dan maar tickets gaan kopen e en wat voor een klucht was dat. Groundpasses voor maandag waren gemakkelijk te krijgen, maar voor de halve finales van de vrouwen waren maar 2 tickets meer... Die hebben we dan maar gekocht, in de hoop later nog een 3de ticket te bemachtigen. En later betekende hier: een uurtje. Immers diene pipo van ticketek was zo dwaas als een ei en had waarschijnlijk verkeerd gekeken. Het resultaat: WE HEBBEN TICKETS VOOR DE 2 HALVE FINALES VAN DE VROUWEN OP DONDERDAG 25 JANUARI! Iedereen dus uitkijken op tv naar 3 onnozelaars in zwart, geel en rood!





woensdag, januari 10, 2007

Tasmanie

Jupse! Na een weekje in de vergetelheid van Tasmanie vertoefd te hebben zijn we terug in de bewoonde wereld! Tasmanie is zowat de Limburg van Australiers: het ligt in een godvergeten hoekje (hier ist wel een eiland), ze praten hier met een veeeeeerschrikkelijk accent waar alle aussie mee lachen. Helaas is er geen gratis openbaar vervoer en internet en gsm masten kennen ze er ook niet zo goed. Daarentegen is het wel een prachtig stukje natuur. We hebben er een 6-tal dagen rond getourd in een huurauto, een megavette Toyota Camry (Dit is de meest verkopende auto in de USA en in Australie trouwens, maar niet te verkrijgen in europa)! We hadden bovendien opnieuw goeie compagnie: Neil uit Boston (USA) zat in dezelfde hostel en wou ongeveer hetzelfde bezoeken als ons, en zoals we altijd zeggen 'hoe meer zielen, hoe meer leute', nodigden wij hem graag uit om mee te reizen. We hebben de hele oostkust van Tassie gedaan, vertrekkende van Hobart en eindigend in the Bay of Fires. Eerste stop was Port Arthur op het Tasman Peninsula, een oude gevangenissite waar Engelse gedetineerden naartoe gebracht werden. In dat schiereiland waren er ook prachtige rotsformaties zoals Hell's Kitchen, Tasman Arch, Waterfall Bay en een hoop Blowholes.


De uitvalsbasis van onze roadtrip was Bicheno, een oud vissersdorpje waar er nog minder dan niks te beleven viel. Gelukkig hebben we een nieuwe bezigheid gevonden: pokeren! Het was ook al een hele tijd geleden dat we onze culinaire capaciteiten lieten botvieren en de Neil was zwaar onder de indruk :-)
Vanuit Bicheno zijn zijn we via St Helens Point, het meest oostelijke punt van Tassie, naar de Bay of Fires gereden, ook St Columba Falls moesten eraan geloven en top of the bill was het Freycinet National Park met de mooiste baai ter wereld... Wineglass bay. De baai heeft een bijna perfect ronde vorm en heeft zijn naam te danken aan de walvisvaarders: in de goeie oude tijd werden de walvissen in de baai samen gedreven om ze er dan te doden. Daardoor kleurde heel de baai rood zoals een glas rode wijn... Voila zie, da was een weekje rust. Nu zitten we in Melbourne: eerst gaan we enkele dagen de stad verkennen, int weekend verblijven we bij een local Roger, en maandag begint de Australian Open!